Σε μια απο τις βιτρινες του δρομου, σταθηκα και κοιταξα αυτη την κουκλα...
Τα μαλλια της εβαψαν καποιο αυτοκινητο παρκαρισμενο πιο περα στο ιδιο χρωμα...
Η εικονα μου αρεσε... σηκωσα την μηχανη και την ειδα ακομη πιο ομορφη...
Κανοντας να φυγω μου φανηκε πως χαμογελασε... ηταν ομως η Ξανθιππη
που μου χαμογελασε, η γυναικα που εχει το καταστημα
και την φροντιδα της κουκλας...
Θα ξαναπερασω... |
No comments:
Post a Comment